از سوی دیگر، یهودیان تندرویی هم در اروپا زیست می کردند که با سوء استفاده از برخی یهودی ستیزی ها در این قاره و با قرائتی بی سابقه از دین یهود که به صهیونیسم مشهور شد، مدعی شدند باید یهودیان به «سرزمین موعود» که همان سرزمین فلسطین است، بازگردند.
در چنین وضعیتی، نطفه رژیم صهیونیستی تشکیل شد. یهودیان تندرو با سازماندهی و اقدام تشکیلاتی و با حمایت کشورهای غربی و در صدر آن انگلیس عده زیادی از یهودیان را به سرزمین فلسطین بردند و با اغفال برخی از ساکنان بومی، اقدام به خرید زمین کردند تا بعدها با مغلطه بزرگ در آن مناطق دولت تشکیل دهند.
بنابراین، اساس رژیم صهیونیستی بر شالوده اشغالگری شکل گرفت و طی این سال ها این رژیم همچون بخش نامتجانسی در میان کشورهای عربی و اسلامی حضور داشته است. اما آنچه مساله فلسطین را به اصلی ترین چالش منطقه تبدیل کرده تنها منحصر به زمان تاسیس رژیم اشغالگر قدس نیست.
مساله اصلی تر این است که صهیونیست ها از زمان اعلام تاسیس رژیم خود تاکنون به مدت نزدیک به هفت دهه سیاست ترور، سرکوب، پاکسازی نژادی و اشغالگری را ادامه داده اند و برای مدیریت اختلافات با مردم فلسطین و تامین نظر جامعه جهانی حاضر به پذیرش هیچ راه حلی نشده اند.
طی هفت دهه گذشته این رژیم در دوره های مختلف بارها مناطقی فراتر از مرزهای مورد تایید سازمان ملل را اشغال کرده و حتی در آن مناطق شهرک های مختلف را برای اسکان صهیونیست های مهاجر ساخته است. رژیم صهیونیستی به هیچ یک از انتقادهای بین المللی پاسخگو نبوده و از سوی دیگر اعتراض مردم فلسطین را همواره با روش های مختلف از جمله کشتن، بازداشت و تحمیل گاه و بیگاه جنگ های مختلف سرکوب کرده است.
به این شکل، رژیم صهیونیستی در یک برنامه از پیش تعیین شده و تدریجی به دنبال آن است که ملت فلسطین به این نتیجه برسند تشکیل کشور مستقل بیش از هرچیز یک آرزو و هدفی غیرقابل تحقق است. صهیونیست ها با اشغال تدریجی مناطق فلسطینی آن هم به شکل تکه تکه، در عمل مناطق سکونت فلسطینی ها را به هزار جزیره جدا تبدیل می کنند تا نتوان بر آن حاکمیت جدیدی را بنا کرد.
در این شرایط، روز قدس فرصت مهمی برای یادآوری و توجه همگان به این پروژه تدریجی رژیم صهیونیستی است. توجه به مساله فلسطین تنها محدود به حقوق آن ملت نمی شود. نباید فراموش کرد که رژیم صهیونیستی که اساسش بر اشغالگری بنا شده، تهدیدی جدی برای امنیت کل کشورهای منطقه به شمار می رود و در طول دهه های اخیر این رژیم تهدیدهای مستقیم و غیرمستقیم را متوجه کشورهای منطقه کرده است.
در شرایطی که اقدام های ضدبشری، توسعه طلبانه و تروریستی رژیم صهیونیستی زخم بزرگی را بر پیکر منطقه وارد کرده، یکی از اهداف این رژیم تلاش برای انحراف افکار عمومی از برنامه ها و اقدام های این رژیم به مسایل دیگر است.
به عنوان مثال، صهیونیست ها در سال های اخیر با بهره بردن از تداوم اختلاف های هسته‌ای بین ایران و کشورهای غربی، تلاش کردند تا برنامه هسته‌ای صلح آمیز ایران را به عنوان اصلی ترین منبع تهدید برای امنیت منطقه و حتی جهان معرفی کنند. این در حالی است که رژیم صهیونیستی خود دست کم دارای 200 کلاهک هسته ای است. جای تاسف است که شماری از کشورهای عرب منطقه نیز برای نیل به برخی اهداف کوتاه مدتشان در راستای سیاست ایران هراسی رژیم صهیونیستی قدم برمی دارند غافل از اینکه هدف اصلی صهیونیست ها منحرف کردن نگاه ها از خود به مسایل خودساخته دیگر است. در چنین وضعیتی است که صهیونیست ها اقدام های توسعه طلبانه خود را با کمترین چالش به پیش خواهند برد.
از سوی دیگر در چند سال اخیر و به دنبال بروز تلاطم در برخی کشورهای عربی، بیشتر رسانه ها توجه خود را صرف مسایل این کشورها کرده اند. اگرچه بخشی از این فرایند طبیعی به نظر می رسد اما نباید وضعیت کنونی ما را از توجه به ریشه های اصلی بحران در منطقه دور کند.
ریشه اصلی چالش و بحران در منطقه خاورمیانه چیزی جز موجودیت و سیاست های اشغالگرانه صهیونیست ها در منطقه نیست و از این رو روز قدس، روزی علیه فراموشی بزرگترین زخم خاورمیانه است.